มารยาทไทย - มารยาทในการเข้าสังคม

มารยาทไทย - มารยาทในการเข้าสังคม

การยอมรับของสังคม เป็นอีกปัจจัยหนึ่งที่มนุษย์ต้องการ   เมื่อต้องอยู่ร่วมกับผู้อื่นอาทิ เช่น การยอมรับในสังคมที่ทำงาน ในสังคมโรงเรียน เป็นต้น ซึ่งการที่จะทำให้สังคมยอมรับจำเป็นต้องมีแนวทางฏิบัติเพื่ออยู่ร่วมกันและเป็นที่ยอมรับในสังคม  ดังนี้
 

• ใจกว้าง ยอมรับความคิดเห็นของผู้อื่น ไม่เอาแต่ใจหรือถือความคิดของตนเป็นสำคัญ

• เสียสละทรัพย์สินหรือแรงงานร่วมกับบุคคลอื่น เป็นการเสียสละทรัพย์สินและแรงกาย เพื่อผลประโยชน์ของกลุ่ม หากกลุ่มต้องการและบุคคลอื่น ๆ ได้แสดงน้ำใจเช่นนั้น

• เคารพกฎเกณฑ์ ยอมรับกฎเกณฑ์ข้อตกลงในการทำกิจกรรมร่วมกัน   เช่น  ข้อตกลงของกลุ่มมีว่าช่วยกันพัฒนาโรงเรียนในวันเฉลิมพระชนมพรรษา  เราก็ควรจะมีมารยาทไปร่วมด้วย

• มีความสามัคคี มีความกลมเกลียวในการทำกิจกรรมร่วมกับบุคคลอื่น เป็นการร่วมแรงร่วมใจแสดงความพร้อมเพรียงกัน

• สุภาพเรียบร้อยนุ่มนวลกับทุกคน ไม่แสดงท่าอวดดี อวดรู้หรือพูดจาระรานผู้อื่น หรือพูดมากจนน่ารำคาญ

• มีน้ำใจนักกีฬา ไม่คิดมากหรือคิดเล็กคิดน้อยว่าตนทำมากกว่าคนอื่น ควรนึกแต่เพียงว่า ถ้าช่วยกันทำให้ดีที่สุด หรือถ้าทำผิดพลาดไปก็รู้จักขอโทษ

• ประพฤติตัวให้เหมาะสม รู้จักกาลเทศะ รู้จักวางตนให้เหมาะแก่กิจกรรมที่ร่วมด้วย เช่น งานรื่นเริงก็ควรแต่งกายอย่างสวยงาม หน้าตายิ้มแย้มแจ่มใส หรืองานเศร้าโศก (งานศพ)ก็ควรแต่งกายด้วยชุดไว้ทุกข์มีกิริยาท่าทางสำรวม

• ไม่ติเตียนหรือซ้ำเติมเมื่อผู้อื่นทำผิด เมื่อเห็นใครทำผิดพลาดไปก็ไม่ควร แสดงท่าทาง หรือกิริยาที่เป็นการถากถางหรือดูหมิ่น แต่ควรจะช่วยให้กำลังใจแก่เขาที่จะแก้ตัวทำให้ดีใหม่ต่อไป

อ้างอิงข้อมูลจากต้นฉบับ : http://www.khonthai.com/Vitithai/marayat7.htm