ค้นหา
เมนู
- หน้าหลัก
- หมวดหมู่
- ภัยพิบัติ (65)
- ธรรมชาติ (286)
- วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี (172)
- สังคม (2814)
- วัฒนธรรม (3270)
- ความรู้พื้นฐานทางวัฒนธรรม (19)
- ชาติพันธุ์ (531)
- ประเพณี (780)
- ภูมิปัญญาไทย (1652)
- เครือข่ายทางวัฒนธรรม (204)
- วัฒนธรรมหลวง (17)
- เนื้อหาวัฒนธรรมรอจัดหมวด (0)
- ศิลปะและการบันเทิง (699)
- ศาสนาและจิตวิญญาณ (7090)
- เนื้อหารอจัดหมวด (26)
- ค้นหาชั้นสูง
- บริจาคเนื้อหา
- เกี่ยวกับโครงการ
ล็อกอิน
หน้าแรก › หมวดหมู่ › วัฒนธรรม (3270) › ภูมิปัญญาไทย (1652) › ภาษาและวรรณกรรม (290) › นิทาน เรื่องเล่า (116) ›
นิทานเมี่ยน - คนป่ากับมนุษย์
เขียนโดย njoy เมื่อ อังคาร, 01/15/2008 - 00:53. | in
วันที่เอกสารถูกสร้าง:
14/01/2008
ที่มา:
มูลนิธิกระจกเงา โครงการพิพิธภัณฑ์ชาวเขาออนไลน์
นิทานเมี่ยน-คนป่ากับมนุษย์
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว คนป่า(เหมือนคนในปัจจุบันแต่มีขนเยอะกว่า)ออก ล่าเหยื่อ ตอนนั้นเป็นฤดูหนาว บังเอิญมีฝนตก คนป่าล่า เหยื่อมาถึงกระท่อมของมนุษย์ที่นอนเฝ้าสวนอยู่ คนป่าตั้งใจจะเอามนุษย์ไปกิน มนุษย์ที่นอนเฝ้าสวนอยู่เลยก่อไฟไว้ป้องกันความหนาว คนป่า มีขนเยอะเต็มตัว เปียกน้ำเลยไปผิงไฟ ขนก็แห้ง จากนั้นคนป่าจึงไปหลอกล่อมนุษย์ออกมาจากกระท่อม มนุษย์ไม่รู้จะทำยังไงก็เลยฉวยคบไฟ มาตอนที่คนป่าเผลอ แล้วจุดที่ขนของคนป่า คนป่าจึงวิ่งลงน้ำไป
มนุษย์จึงถือว่าไฟเป็นสิ่งจำเป็นในการดำรงชีวิต ทั้งหุงหาอาหารและช่วยป้องกันภัยได้ด้วย