วันที่เอกสารถูกสร้าง: 
17/01/2008
ที่มา: 
มูลนิธิกระจกเงา โครงการพิพิธภัณฑ์ชาวเขาออนไลน์

นิทานปกาเกอะญอ-คนดื้อ

มีแม่ลูกอยู่ครอบครัวหนึ่งมีลูกทั้งหมด 8 คน เป็นผู้ชาย 7 คน เป็นผู้หญิง 1 คน เป็น คนสุดท้อง ทุกคืนลูกชายทุกคนก็จะนอนที่บ้าน แม่ได้ทำหมอนยาวๆ ให้เจ็ดคนหนุนด้วยกัน แต่ลูกสาวนั้นชอบไปนอนค้างที่บ้านเพื่อนแม่ห้ามก็ไม่ฟัง แม่บอกว่าอย่าไปค้างที่อื่นเลยมันมีสงคราม เดี๋ยวเวลาพวกทหารบุกมากลางคืนแม่จะหาหนูไม่เจอ แต่เธอก็ไม่เคยเชื่อฟังแม่เลยเที่ยวไปนอนค้างทุกคืนกลับมาก็สายโด่ ส่วนพวกพี่ชายของเธอนั้นแม่ก็ปลุกให้ตื่นแต่เช้าด้วยการดึงหมอนขึ้นทุกคนก็จะตื่นพร้อมกันและแบ่งหน้าที่กัน มาตำข้าว ตักน้ำ ทำอาหารแล้วก็ออกไปทำไร่ด้วยกัน น้องสาวกลับมาพี่ ๆ ก็ไปหมดแล้ว

ในคืนหนึ่งขณะที่ทุกคนหลับอยู่ ผู้เป็นแม่ก็ได้ยินเสียงเดินของกองทัพทหารที่กำลังจะบุกมาที่หมู่บ้าน แม่จึงรีบดึงหมอนขึ้นทุกคนก็ตื่น แม่บอกว่าทหารกำลังบุกมาให้ทุกคนหนีขึ้นภูเขาไป ส่วนแม่จะไปตามหาน้องสาวก่อน แม่ก็เที่ยวตามหาขึ้นไปหลายบ้านก็ไม่เจอ

จนในที่สุดก็หาเจอแต่เมื่อเจอแล้วแม่ก็ปลุกไม่ตื่นอีก ปลุกเท่าไหร่ก็ไม่ตื่น แม่ลากไปถึงบันไดแล้วก็ยังกลับไปนอนอีก ทำยังไงก็ไม่ตื่นเสียงพวกทหารก็เข้ามาใกล้แล้ว แม่ก็คิดว่าถ้าปล่อยเธอไว้เธอก็ต้องโดนฆ่าไม่เท่านั้นพวกทหารอาจจะทำ มิดีมิร้ายเธอด้วย แม่จึงตัดสินใจดึงปิ่นปักผมของตัวเองปักไปที่อกของเธอเมื่อเธอสิ้นใจแล้วแม่ก็รีบวิ่งตามพวกลูกชายไป