ค้นหา
เมนู
- หน้าหลัก
- หมวดหมู่
- ภัยพิบัติ (65)
- ธรรมชาติ (286)
- วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี (172)
- สังคม (2814)
- วัฒนธรรม (3270)
- ความรู้พื้นฐานทางวัฒนธรรม (19)
- ชาติพันธุ์ (531)
- ประเพณี (780)
- ภูมิปัญญาไทย (1652)
- เครือข่ายทางวัฒนธรรม (204)
- วัฒนธรรมหลวง (17)
- เนื้อหาวัฒนธรรมรอจัดหมวด (0)
- ศิลปะและการบันเทิง (699)
- ศาสนาและจิตวิญญาณ (7090)
- เนื้อหารอจัดหมวด (26)
- ค้นหาชั้นสูง
- บริจาคเนื้อหา
- เกี่ยวกับโครงการ
ล็อกอิน
นิทานลีซู - การตั้งชื่อเด็กแรกเกิด
นิทานลีซู-การตั้งชื่อเด็กแรกเกิด
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วมีสามีภรรยาคู่หนึ่งภรรยาท้องแก่ใกล้คลอดอยู่มาวันหนึ่งสามีได้ออกไปล่าสัตว์ในป่าจนมืดไม่สามารถกลับบ้านได้ จึงจำเป็นต้องค้างในป่า เขาจึงนอนใกล้ๆที่หลุมฝังศพ ตกดึกเขาได้ยินเสียบคุยกัน ซึ่งเป็นเสียงของวิญญาณนั่นเอง คุยกันว่า “ข้าไปได้ข่าวว่าคนในหมู่บ้านใกล้ๆนี้คลอดลูกชายคนหนึ่ง เราไปจับจองมาเป็นของเรากันเถอะ วิญญาณอีกตนก็พูดขึ้นว่า ข้าไปไม่ได้หรอกเพราะข้ามีแขกมาค้างที่บ้าน ไม่รู้เขาจะไปด้วยหรือหรือว่าจะค้างที่นี่ เห็นขี่ม้าไว้ยังไม่ยอมลงมาเลย” “เขาจึงนึกขึ้นได้ว่าเขาได้สวมรองเท้าไว้ จึงได้รีบถอดรองเท้าออก วิญญาณตนเดิมก็พูดขึ้นว่า” เขาคงค้างที่นี่แหละ เพราะลงจากหลังม้าแล้ว พวกเจ้าไปเถอะ ข้าคงไปด้วยไม่ได้แล้ว
ดังนั้นวิญญาณตนอื่นๆจึงเดินทางเข้าไปในหม่าบ้านของชายคนนี้ จนเวลาใกล้รุ่ง วิญญาณเหล่านั้นจึงกลับมา วิญญาณคนทีชายคนนั้นนอนค้างข้างหลุมฝังศพก็ถามพรรคพวกถึงเหตุการณ์ที่ผ่านมา ก็ได้รับคำตอบว่า “พวกข้าไปช้าเสียแล้ว เสือไปเร็วกว่าจึงจับจองไปก่อน” วิญญาณตนแรกก็ถามต่อไปว่า “แล้วเจ้าเสือไปพาเด็กคนนี้กลับมาเมื่อไหร่” วิญญาณที่ไปกลับมาตอบว่า จะไปพากลับมาเมื่อเด็กคนนี้โตเป็นหนุ่ม และเขาสามารถผ่าฟืนได้แล้ว
หลังจากที่กลับมาถึงบ้านเขาจึงรู้ว่า ภรรยาของตนคลอดลูกเป็นชาย จึงแน่ใจว่าเด็กชายที่วิญญาณเหล่านั้นพูดถึงคือบุตรชายของตนนั่นเอง จนกระทั่งเวลาล่วงเลยเด็กชายได้เติบโตเป็นหนุ่ม แต่เขาก็ไม่เคยลืมเรื่องราวเหล่านั้นเลย
จนกระทั่งวันหนึ่งลูกชายบอกว่าจะไปผ่าฟืนและเดินถือขวานออกไป เขาจึงเดินถือปืนและตามลูกชายไปโดยแอบอยู่หลังพุ่มไม้ สังเกตการณ์อยู่ห่างๆ สักครู่เขาเห็นเสือตัวมหึมาทำท่าจะกระโดดกัดลูกชายเขาทางด้านหลัง เมื่อลูกชายเขาง้างขวาน เจ้าเสือก็หลบด้านหลัง พอฟันขวานลงไปบนท่อนไม้ก็ทำท่าจะกระโดดกัดอีก เขาจึงใช้ปืนยิงเสือตัวนั้นจนตาย
ลูกชายเมื่อรู้ความจริงจากพ่อว่า เสือตัวนี้จะมาเอาชีวิตตน จึงเกิดความโกรธแค้นและได้กระโดดขี่คอเสือที่นอนตายอยู่ พรางไปจับหนวดเสือ ทำให้หนวดเสือบาดที่มือ ต่อมาแผลเกิดการอักเสบและไม่ยอมหาย ในที่สุดลูกชายของเขาก็ตามตามที่วิญญาณเหล่านั้นเคยพูดไว้
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ชะตาชีวิตของเราถูกกำหนดมาแล้ว เราไม่สามารถเปลี่ยนแปลงมันได้ และคนเฒ่าคนแก่ก็พร่ำสอนมาแต่โบราณว่า ห้ามจับหนวดเสือเพราะจะทำให้หนวดเสือบาดมือได้ และเมื่อฆ่าเสือได้แล้วให้รีบนำไฟมาเผาหนวดก่อน