ค้นหา
เมนู
- หน้าหลัก
- หมวดหมู่
- ภัยพิบัติ (65)
- ธรรมชาติ (286)
- วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี (172)
- สังคม (2814)
- วัฒนธรรม (3270)
- ความรู้พื้นฐานทางวัฒนธรรม (19)
- ชาติพันธุ์ (531)
- ประเพณี (780)
- ภูมิปัญญาไทย (1652)
- การจัดการทรัพยากรธรรมชาติ (11)
- การแต่งกาย (25)
- การรักษาโรค (67)
- การละเล่นพื้นบ้านและนาฏศิลป์ (381)
- การศึกษา (2)
- งานช่างฝีมือพื้นบ้าน (385)
- ผ้าทอ (300)
- งานหล่อ (0)
- งานแกะสลัก (11)
- งานปั้น เครื่องปั้นดินเผา และเซรามิก (12)
- ภาพเขียน (1)
- เครื่องถม (0)
- เครื่องจักรสาน (36)
- เครื่องทอง (1)
- เครื่องเงิน (2)
- เครื่องกระดาษ (2)
- เครื่องเขิน (2)
- เครื่องไม้ (7)
- เครื่องรัก (0)
- เครื่องโลหะ (6)
- เครื่องหนัง (0)
- อัญมณีและเครื่องประดับ (0)
- งานช่างฝีมืออื่นๆ (4)
- ที่อยู่อาศัย (99)
- ภาษาและวรรณกรรม (290)
- ศิลปะการป้องกันตัว (8)
- อาชีพและวิธีการหากิน (27)
- อุปกรณ์หากินและของใช้ (154)
- อาหาร (203)
- เครือข่ายทางวัฒนธรรม (204)
- วัฒนธรรมหลวง (17)
- เนื้อหาวัฒนธรรมรอจัดหมวด (0)
- ศิลปะและการบันเทิง (699)
- ศาสนาและจิตวิญญาณ (7090)
- เนื้อหารอจัดหมวด (26)
- ค้นหาชั้นสูง
- บริจาคเนื้อหา
- เกี่ยวกับโครงการ
ล็อกอิน
ผ้ามัดหมี่ - ตัวอย่างผ้ามัดหมี่ในภาคกลาง, จ.อุทัยธานี
ผ้ามัดหมี่จังหวัดอุทัยธานี
ผ้าไหมมัดหมี่ลา ยดั้งเดิม กลุ่มทอผ้าบ้านนาตาโพ อำเภอบ้านไร่
เอกลักษณ์ ลวดลาย และการใช้ประโยชน์
บ้านโคกหม้อ ตำบลโคกหม้อ อำเภอทัพทัน / บ้านไร่ ตำบลบ้านไร่ อำเภอบ้านไร่ / บ้านเนินมะค่า ตำบลลานสัก อำเภอลานสัก พบการทอผ้าไหม / ฝ้ายมัดหมี่ที่มีทั้งลวดลายดั้งเดิมที่มาจากชน “ลาวครั่ง” ที่มีลักษณะเด่นตรงที่การใช้สีสันที่เข้ม และสด มีการจัดวางอย่างเหมาะสมและงดงาม และลายที่ประยุกต์ตาม สิ่งของที่อยู่ใกล้ตัว ธรรมชาติหรือวัฒนธรรมความเชื่อโดยที่พบ ได้แก่ ลายพญานาค ลายม้า ลายขอต่าง ๆ ลายเขี้ยวหมา ลายดอกแก้ว ลายดอกจัน ลายเบ็ดน้อย ลายตะเหลียวฮ่อ ลายปลา ลายเอี้ย ลายนาคสองหัว ลายดอกพยอม ลายกาบ ลายนกยูง เป็นต้น พบว่าส่วนใหญ่ใช้นำมาทอเป็นผ้าซิ่น ผ้าขาวม้า ผ้าโสร่ง ผ้าสไบ ย่าม ฯลฯ
การสืบทอดทางวัฒนธรรม
ในพื้นที่ที่ทำการสำรวจ พบว่ามีการสืบทอดวัฒนธรรมกาทอผ้ามาจากชน “ลาวครั่ง” ซึ่งเป็น กลุ่มชนที่สืบเชื้อสายจากบรรพบุรุษที่มาจากเมืองหลวงพระบางที่มีวัฒนธรรมหรือเอกลักษณ์ของการทอผ้าที่โดดเด่นและสวยงาม การอพยพโยกย้ายถิ่นฐานของกลุ่มวัฒนธรรมชนชาวลาวครั่งจากลุ่มแม่น้ำโขงมาสู่ลุ่มแม่น้ำเจ้าพระยา ในช่วงแรกได้อาศัยอยู่ในพื้นที่ทางภาคอีสานของประเทศไทย ได้แก่ จังหวัดอุดรธานี ขอนแก่น อุบลราชธานี เป็นต้น และในช่วงเวลาต่อมาได้มีการอพยพเพื่อเปลี่ยนแปลงพื้นที่อันเนื่องมาจากสภาพความแห้งแล้ง โดยได้โยกย้ายมาตั้งถิ่นฐานอยู่ทางภาคกลางของประเทศไทย ได้แก่ในพื้นที่จังหวัด อุทัยธานี ชัยนาท สุพรรณบุรี พิจิตร นครสวรรค์ พิษณุโลก กำแพงเพชร เป็นต้น
ผ้าซิ่นมัดหมี่ตีนแดง อำเภอทับทัน
กระบวนการปัญหา และอุปสรรคทางด้านการผลิตและการจำหน่าย
ที่บ้านโคกหม้อ ตำบลโคกหม้อ อำเภอทัพทัน และบ้านไร่ ตำบลบ้านไร่อำเภอบ้านไร่ พบว่ามีการรวมกลุ่มผู้ทอผ้าและทอลายโดยใช้เอกลักษณ์หรือการสืบทอดมาจากชน “ลาวครั่ง” สีที่เข้มและสดนี้เกิดจากวัตถุดิบจากธรรมชาติ ได้แก่ สีแดงจากครั่ง สีส้มจากหมากสุก สีเหลืองจากดอกคูน เป็นต้น ผสมผสานวัตถุดิบที่แตกต่างกันอย่างเหมาะสม ได้แก่ การทอตัวซิ่น มัดหมี่ด้วยไหม ส่วนตีนซิ่นใช้ทอด้วยฝ้าย โดยกลมกลืนอยู่บนผ้าผืนเดียว ส่วนที่บ้านเนินมะค่าตำบลลานสัก อำเภอลานสัก พบว่าชาวบ้านในพื้นที่การผลิตวัตถุดิบคือ ไหมเอง ทั้งการปลูกหม่อน เลี้ยงไหม
ผ้ามัดหมี่ลายหมี่โลด หรือหมี่ลวด บ้านหนองจอก ตำบลหนองจอก อำเภอบ้านไร่
ต้นฉบับ : http://www.thaitextilemuseum.com/Thai/A_4/matmi1/matmi4/matmi8/matmi8.ht...