ค้นหา
เมนู
- หน้าหลัก
- หมวดหมู่
- ภัยพิบัติ (65)
- ธรรมชาติ (286)
- วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี (172)
- สังคม (2814)
- วัฒนธรรม (3270)
- ความรู้พื้นฐานทางวัฒนธรรม (19)
- ชาติพันธุ์ (531)
- ประเพณี (780)
- ภูมิปัญญาไทย (1652)
- เครือข่ายทางวัฒนธรรม (204)
- วัฒนธรรมหลวง (17)
- เนื้อหาวัฒนธรรมรอจัดหมวด (0)
- ศิลปะและการบันเทิง (699)
- ศาสนาและจิตวิญญาณ (7090)
- เนื้อหารอจัดหมวด (26)
- ค้นหาชั้นสูง
- บริจาคเนื้อหา
- เกี่ยวกับโครงการ
ล็อกอิน
นาฏดุริยการล้านนา - เพลง (3) ต่อ
บทความ นาฏดุริยการล้านนา วันอังคารที่ 1 ตุลาคม 2548- เพลง (3)
เพลง (3)
เพลง บรรเลงล้านนาที่ใช้บรรเลงและสืบต่อกันมา บางเพลงไม่ทราบที่มา เช่นเพลงกล่อมนางนอน แต่บางเพลงพอมีร่องรอยให้ศึกษาอยู่บ้าง เช่น ปี่จุมห้า ฉัตร สาวไหม(เชียงราย) เป็นต้น
- ปี่จุมห้า
เพลงปี่จุมห้า เป็นเพลงที่นิยมใช้ปี่จุมบรรเลง มักบรรเลงโหมโรงก่อนมีการขับซอ
- ฉัตร
เพลงฉัตรเพลงนี้ น่าจะเป็นเพลงที่แต่งขึ้นโดยครูเพลงไทยเดิม เพราะลักษณะของทางเพลงมีการเหลื่อมแบบจารีตนิยมของดนตรีไทยภาคกลาง
- สาวไหม
เพลงสาวไหมเป็นเพลงที่ใช้บรรเลงประกอบการฟ้อนสาวไหม โดยเฉพาะฟ้อนสาวไหมแบบฉบับของครูบัวเรียว รัตนมณีภรณ์ ซึ่งได้สืบทอดการฟ้อนจากนายกุย สุภาวสิทธิ์ ผู้เป็นบิดา
เพลงนี้ไม่ปรากฏว่าเดิมชื่อเพลงอะไร ใครเป็นผู้แต่ง เมื่อครูดนตรีของวัดศรีทรายมูล อำเภอเมือง จังหวัดเชียงราย ชื่อนายโม ใจสม นำเอาเพลงนี้มาบรรเลงประกอบการฟ้อนสาวไหม จึงได้ชื่อว่าเพลง “สาวไหม” ลีลาและสำเนียงเพลงมีส่วนคล้ายคลึงกับเพลงลาวสมเด็จ จึงมีผู้แสดงความเห็นเป็น 2 ฝ่ายด้วยกัน คือฝ่ายแรกเห็นว่าเพลงสาวไหมเดิมคือเพลงลาวสมเด็จนั่นเอง เมื่อใช้ดนตรีพื้นเมืองบรรเลงโดยนักดนตรีพื้นเมืองจึงทำให้สำเนียงผิดเพี้ยน ไปจากของเดิม ฝ่ายหลังเห็นว่า นายโม นำเอาสำเนียงเพลงลาวสมเด็จมาแต่งขึ้นใหม่ อย่างไรเสีย ทั้งสองฝ่ายก็ยังไม่มีหลักฐานยืนยันความเห็นของตน
อย่างไรก็ตาม ยังมีเพลงที่แต่งขึ้นใหม่ โดยคีตกรชั้นครู ซึ่งมีที่มาพอเป็นข้อมูลเบื้องต้นดังนี้
- ขึ้นหิ้ง
เพลงขึ้นหิ้ง เป็นเพลงบรรเลงที่อาจารย์วิเทพ กันธิมา แห่งวิทยาลัยนาฎศิลป์เชียงใหม่ แต่งให้นางสาววาสนา ร่มโพธิ์ เพื่อใช้ประกอบการฟ้อนประดิษฐ์ ชื่อ “ฟ้อนจุมสะหรี” ในงานวิทยานิพนธ์ของ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลเชียงใหม่ เมื่อ พ.ศ. 2532
- ฝ้ายคำ
เพลงฝ้ายคำเป็นเพลงบรรเลงที่แต่งขึ้นโดย นายสุชาติ กันชัย แต่งเมื่อวันที่ 14 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2526
- หริภุญชัย
เพลงหริภุญชัยแต่งโดย นายสุชาติ กันชัย เมื่อวันที่ 11 มิถุนายน พ.ศ. 2527 ลีลาและสำเนียงของเพลงเป็นสำเนียงมอญ ด้วยเห็นว่าพระนางจามเทวี ปฐมกษัตริย์ของหริภุญชัยมีเชื้อสายมอญ และเพื่อให้ผสมกลมกลืนกับล้านนาจึงใช้จังหวะกลองตึ่งนงมาประกอบจังหวะเพลง
- กาสะลอง
เพลงกาสะลอง เป็นเพลงบรรเลงที่แต่งขึ้นโดย นายสุชาติ กันชัย แต่งเมื่อวันที่ 6 สิงหาคม พ.ศ. 2529
- ไทอ่างขาง
เพลงไทอ่างขาง เป็นเพลงบรรเลงแต่งโดย นายสุชาติ กันชัย เมื่อวันที่ 11 มิถุนายน พ.ศ. 2529 เพลงนี้ผู้แต่งนำเอาสำเนียงการพูดของชาวไทใหญ่ (ที่เรียกตนเองว่า “ไต”) ที่อาศัยอยู่บริเวณดอยอ่างขาง อำเภอฝาง จังหวัดเชียงใหม่ มาดังแปลงแต่งเป็นทำนองเพลงขึ้น และให้ชื่อสอดคล้องกับความเป็นมาว่าเพลง “ไทอ่างขาง” และเพื่อให้รสชาติของเพลงเป็นไทใหญ่จึงให้กลองมองเซิง ซึ่งเป็นเครื่องดนตรีที่นิยมในหมู่ไทใหญ่ เป็นเครื่องประกอบจังหวะ
- ฟ้าฮ่าม
เพลงฟ้าฮ่าม เป็นเพลงบรรเลงแต่งโดย นายสุชาติ กันชัย
- โหมโรงเอื้องล้านนา
เพลงโหมโรงเอื้องล้านนา เป็นเพลงบรรเลงสำหรับโหมโรงโดยเฉพาะของวงดนตรีพื้นบ้าน คณะ “เอื้องล้านนา” สังกัดชมรมพื้นบ้านล้านนา สโมสรนักศึกษามหาวิทยาลัยเชียงใหม่ เพลงนี้ นายสุชาติ กันชัย เป็นผู้แต่ง
- พู่ชมดวง
ชื่อเพลงหากเขียนตามเสียงจะเป็น “ปู้จมดวง” หมายถึง แมลงภู่เชยชมดอกไม้ เพลงนี้ผู้แต่งคือ นายสุเทพ แสนมงคล แต่งเมื่อเดือน กรกฎาคม 2532 โดยปรับทำนองจากเพลงรอบเวียง ผสมผสานกับเพลงกาสะลอง
ข้อมูลเรื่องของเพลงทั้งหมดนับเป็นสิ่งสำคัญทางด้านการศึกษาเพลงพื้นบ้าน เชิงนัยประวัติ ผู้เขียนจึงคัดเป็นบันทึกไว้เผื่อผู้สนใจจะได้นำไปใช้ประโยชน์ต่อไป
สนั่น ธรรมธิ
สำนักส่งเสริมศิลปวัฒนธรรม มหาวิทยาลัยเชียงใหม่
ขอบคุณข้อมูลจาก สำนักส่งเสริมศิลปวัฒนธรรม มหาวิทยาลัยเชียงใหม่