ค้นหา
เมนู
- หน้าหลัก
- หมวดหมู่
- ภัยพิบัติ (65)
- ธรรมชาติ (286)
- วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี (172)
- สังคม (2814)
- วัฒนธรรม (3270)
- ความรู้พื้นฐานทางวัฒนธรรม (19)
- ชาติพันธุ์ (531)
- ประเพณี (780)
- ภูมิปัญญาไทย (1652)
- เครือข่ายทางวัฒนธรรม (204)
- วัฒนธรรมหลวง (17)
- เนื้อหาวัฒนธรรมรอจัดหมวด (0)
- ศิลปะและการบันเทิง (699)
- ศาสนาและจิตวิญญาณ (7090)
- เนื้อหารอจัดหมวด (26)
- ค้นหาชั้นสูง
- บริจาคเนื้อหา
- เกี่ยวกับโครงการ
ล็อกอิน
มโนราห์ - การออกพราน
การออกพราน
การออกพราน พรานเป็นตัวตลกของโนรา เมื่อออกรำจะต้องสวมหน้ากากเรียกว่า " หน้าพราน " ท่ารำของพรานนั้นจะเป็นท่ารำที่ตลก และแสดงออกถึงความมั่นคงในท่ารำ เครื่องดนตรีจะตีเตนื่องอย่างหนักแน่น ทำนองเสียงดนตรีการออกพราน เครื่องจะตีว่า ฉับ เทิง ฉัย ฉับ เทิง ไปเรื่อย ๆ ท่ารำของพรานไม่มีท่ารำที่แน่นอน ขึ้นอยู่กับความสามารถของพรานแต่ละคน แต่ขะต้องมีท่ารำพื้นฐาน ดังนี้ ย่อตัวรำ หลังแอ่น ยื่นอกไปด้านหน้ามาก ๆ นิ้วมือที่รำใช้ข่างละ ๑-๒ นิ้ว นิ้วอื่น ๆ ต้องกำไว้ให้หมด การเดินอย่างรีบร้อนต้องเดินไปข้างหน้า ๒ ก้าวและถอยหลัง ๑ ก้าว ท่ารำของพรานมีแปลก ๆ ออกไป เช่น ทำให้ท้องป่องผิดปกติ อาจจะป่องไปด้านซ้ายบ้าง ด้านขวาบ้าง หรือทำให้กล้ามเนื้อหน้าท้องเคลื่อนไหวเป็นลอนคลื่น เป็นต้น
การแต่งกายของพราน ไม่สวมเสื้อ นุ่งผ้าโจงกระเบน บางครั้งนุ่งผ้ายาวปล่อยชายผ้าถึงพื้น มือถือใบชิง* สะพายย่าม มือถือธนู ในย่ามของพรานจะใส่กะปิ เกลือ พริกขี้หนู ลักษณะเป็นการเตรียมตัวสำหรับเดินป่า
* ใบชิง เป็นใบไม้ชนิดหนึ่ง ลักษณธคล้ายใบกะพ้อหรือใบตาล ใช้สำหรับกันฝน พรานที่มีชื่อเสียง เป็นที่ยอมรับของคอโนรา คือ พรานแป็ง ของโนราเติม วิน วาด และพรานวินัย ของโนราพินพัน
ขอขอบพระคุณ อ.ชัยยันต์ ศุภกิจ อดีตอาจารย์โรงเรียนบ้านท่ามิหรำ อ.เมือง จ.พัทลุง ผู้เอื้อเฟื้อข้อมูล