ชนเผ่าเมี่ยน (เย้า) - ของใช้ในชีวิตประจำวัน

ชนเผ่าเมี่ยน :ของใช้ในชีวิตประจำวัน

การดำรงชีวิตของชนเผ่าต่างๆจะมีลักษณะที่ไม่แตกต่างกันมากนัก
ซึ่งอุปกรณ์ข้าวของเครื่องใช้ในวิถีชีวิตประจำวันก็จะมีลักษณะที่คล้ายๆกัน
เพียงแต่มีชื่อเรียกเท่านั้นที่ต่างกันไป

ภาพ	ชื่อภาษาเมี่ยน	ชื่อภาษาไทย	ประโยชน์
	ตน	ม้านั่ง	เป็นไม้สานที่ทำมาจากไม้ไผ่ที่มีความคงทนจักรสานเป็นม้านั่ง ใช้สำหรับนั่ง
	โฉ่ง	ปืนยาว	ปืน ซึ่งทำมาจากไม้ที่มีความคงทนเช่น ไม้ดู่ มีลักษณะยาวประมาณหนึ่งวา และมีเชือกในการคล้องตัวเวลาไปในป่าพกพาได้สะดวก ใช้สำหรับล่าสัตว์
	ก๊าน	ไม้กวาด	ใช้กวาดบ้าน ทำมาจากดอกก๋งและไม้ก๋งและเชือกซึ่งลักษณะบ้านของชาวเมี่ยนนั้นจะสร้างติดดิน จึงต้องจำเป็นอย่างยิ่งที่จะทำไม้กวาดที่แข็งแรงและมั่นคง
	เจ	ตะกร้า	เป็นการจักรสานจากไม้ไผ่ ซึ่งตะกร้าของเมี่ยนจะเป็นลักษณ์ที่เห็นดังรูป เป็นตะกร้าอเนกประสงค์ ซึ่งใช้เป็นได้ทั้งใส่สิ่งของทั่วไป หรือใช้ตากเมล็ดพันธุ์ รวมไปถึงบางบ้านใช้เป็นถังขยะ
	ซ่า	จาดเล็ก	จะมีสองลักษณะ คือระยะห่างของการสานแบบใหญ่จะสานชิดจนมิด(เมี่ยนเรียกว่า เซฮี้ยง) แต่จาดเล็กจะห่างออกหน่อย ซึ่งใช้สำหรับ ตากเมล็ดพันธุ์ต่างๆและใช้ได้หลายแบบ ซึ่งก็เป็นจาดอเนกประสงค์เช่นกัน
	แหมะฉ่อ	ตัวบดข้าวโพด	เป็นอุปกรณ์ที่ดัดแปลงมาใช้ประโยชน์ โดยทำมาจากแผ่นโลหะเจาะเป็นรู แล้วนำมาติดกับไม้ ใช้บดข้าวโพดสำหรับทำขนม
	จชุ	มีด	เป็นอุปกรณ์ที่สำคัญชนิดหนึ่งของเมี่ยนในการดำรงชีพ เป็นอุปกรณ์ที่ใช้สำหรับตัด
	หน๋าวหล่ง	ที่ดักสัตว์	ป็นอุปกรณ์ที่ซื้อมาจากในเมือง ซึ่งนำมาใช้ในชีวิตประจำวันของชาวเมี่ยนในการใช้ดักสัตว์ต่างๆ โดยการเอาข้าวโพดหรืออาหารของสัตว์มาล่อ
	จุย	ตะกร้าแบกหลัง	ตะกร้าแบกหลัง มีหลายเผ่าที่มีลักษณะเหมือนกัน แต่การนำไปใช้ไม่เหมือนกัน เช่น ชนเผ่าอาข่า วิธีการแบกจะใช้หัวในการพยุงน้ำหนัก แต่ชาวเมี่ยนจะใช้ไหล่ทั้งสองข้างในการพยุงน้ำหนัก ซึ่งใช้ใส่ภาชนะต่างๆ เช่น เวลาไปไร่ ใช้แบกหลังหรือใช้แทนตะกร้าอเนกประสงค์ก็ได้
	เปยี๊ยเบ๊าะเบียว	ไม้ตีข้าว	ไม้ตีข้าวลักษณะเป็นไม้คู่ ยาวประมาณครึ่งวา ซึ่งทำมาจากไม้ไผ่ มีเชือกมัดระหว่างไม้สองอัน ซึ่งวิธีใช้คือ นำไม้ตีข้าวม้วดข้าวที่เป็นมัดๆแล้วตีลงบนไม้รองข้าวก็จะกระจายออกเป็นเม็ดๆ
	ฮลาง	เชือก	เป็นเชือกซึ่งทำมาจากผ้าที่มัดต่อๆกันเป็นเชือก ใช้แบกของต่างๆเช่น แบกข้าว ซึ่งใช้แบกของเหมือนตะกร้าแบกหลัง
	แจโหล่ง	ที่ใส่ไก่	เป็นภาชนะที่ทำมาจากไม่ไผ่สาน ใช้ใส่ไก่ เป็นทั้งรังไก่นอนและให้ไก่ฟักไข่ หรือเวลาจะขนย้ายไก่ก็ใช้ ที่ใส่ไก่นี่ละในการขนย้าย
	เปยี๊ยป่วนเบียว	ใบพัด	เป็นอุกรณ์ที่ทำมาจากไม้ไผ่จักสาน หลังตีข้าวเสร็จแล้ว ซึ่งจะใช้ใบพัดในการเอาข้าวที่ไม่ดีทิ้งไป หรือเป็นตัวแทนของลม
	อิ่นโด้ง	บล้องสูบยา	ทำมาจาก บล้องไม้ไผ่ ยาวประมาณครึ่งวา ใช้สูบบูหรี่เป็นแบบของโบราณ ซึ่งยังใช้จนถึงปัจจุบัน ซึ่งปัจจุบันอาจดัดแปลงนำท่อน้ำมาทำดังรูป (ผู้เฒ่าผู้แก่บอกว่า ใช้สูบแบบบล้องยาสูบ ฟันจะไม่ดำ)