ค้นหา
เมนู
- หน้าหลัก
- หมวดหมู่
- ภัยพิบัติ (65)
- ธรรมชาติ (286)
- วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี (172)
- สังคม (2814)
- วัฒนธรรม (3270)
- ความรู้พื้นฐานทางวัฒนธรรม (19)
- ชาติพันธุ์ (531)
- ประเพณี (780)
- ภูมิปัญญาไทย (1652)
- การจัดการทรัพยากรธรรมชาติ (11)
- การแต่งกาย (25)
- การรักษาโรค (67)
- การละเล่นพื้นบ้านและนาฏศิลป์ (381)
- การศึกษา (2)
- งานช่างฝีมือพื้นบ้าน (385)
- ผ้าทอ (300)
- งานหล่อ (0)
- งานแกะสลัก (11)
- งานปั้น เครื่องปั้นดินเผา และเซรามิก (12)
- ภาพเขียน (1)
- เครื่องถม (0)
- เครื่องจักรสาน (36)
- เครื่องทอง (1)
- เครื่องเงิน (2)
- เครื่องกระดาษ (2)
- เครื่องเขิน (2)
- เครื่องไม้ (7)
- เครื่องรัก (0)
- เครื่องโลหะ (6)
- เครื่องหนัง (0)
- อัญมณีและเครื่องประดับ (0)
- งานช่างฝีมืออื่นๆ (4)
- ที่อยู่อาศัย (99)
- ภาษาและวรรณกรรม (290)
- ศิลปะการป้องกันตัว (8)
- อาชีพและวิธีการหากิน (27)
- อุปกรณ์หากินและของใช้ (154)
- อาหาร (203)
- เครือข่ายทางวัฒนธรรม (204)
- วัฒนธรรมหลวง (17)
- เนื้อหาวัฒนธรรมรอจัดหมวด (0)
- ศิลปะและการบันเทิง (699)
- ศาสนาและจิตวิญญาณ (7090)
- เนื้อหารอจัดหมวด (26)
- ค้นหาชั้นสูง
- บริจาคเนื้อหา
- เกี่ยวกับโครงการ
ล็อกอิน
รูปหัมยันต์ (2) - จากล้านนาแกลเลอรี เว็บไซต์ล้านนาคดี
หัมยันต์
หัมยนต์ เป็นคำที่สันนิษฐานขึ้นจากรูปศัพท์เดิม โดยแปลว่า “ ส่วนปลายของปราสาทโล้น ” ซึ่งเห็นได้ว่าชิ้นส่วนของสถาปัตยกรรมในลักษณะเดียวกันนี้ยังพบที่หน้าบัน ของวิหารด้วยเช่นกัน หากเขียน “ หำยน ” ตามที่พบทั่วไปนั้น มักได้รับคำอธิบายว่าเป็นคำซึ่งประกอบด้วย หำ และ ยนต์ บางคนเรียก หำโยน หรือ ห้ามโยน ก็มี “ หำ ” เป็นศัพท์ไทยวน (โยนกคำเมือง) แปลว่าอัณฑะ ซึ่งถือว่าเป็นสิ่งรวมแห่งพลังของบุรุษ ยนมาจากรากศัพท์สันสกฤตว่ายนตร์ มีความหมายว่าสิ่งศักดิ์สิทธิ์ สำหรับปกป้อง ป้องกันรักษา “ หำยน ” ตามทัศนคติของล้านนามีไว้ เพื่อทำหน้าที่เป็นยันต์อันศักดิ์สิทธิ์ที่ป้องกัน และขับไล่ภยันตรายต่างๆ จากภายนอก มิให้ผ่านประตูเข้าไปในตัวเรือนหรือห้องนอน เป็นการป้องกันอันตรายให้แก่ผู้ที่หลับนอนภายในห้องนั้น ซึ่งผู้วิจัยได้สอบถามเจ้าของเรือนกาแลบางแห่ง ได้รับคำบอกเล่าถึงความศักดิ์สิทธิ์ของหัมยนต์ เมื่อมีการขายบ้านเหล่านี้ก่อนย้ายเข้าหรือรื้อถอน เจ้าของบ้านคนใหม่จะตีหัมยนต์แรงๆ (ภาษาล้านนาคำว่า บุบ แปลว่าทุบตี) เพื่อทำลายความขลัง การทุบตี “ หำยน ” เปรียบเสมือการตีลูกอัณฑะวัวหรือควายในการทำหมันในสมัยก่อน ซึ่งเป็นการทำให้หมดสมรรถภาพ การหมดความศักดิ์สิทธิ์ของหัมยนต์ ก็เฉกเช่นกัน เช่นเดียวกับรูปของเรือนที่ว่าพม่าบังคับให้ทำคล้ายโลงศพ มีผู้กล่าวว่า “ หำยน ” เป็นอัณฑะของคนพม่าที่ติดไว้เหนือประตู เมื่อเจ้าของบ้านหรือผู้คนในบ้านเดินเข้าออก ต้องลอดใต้อัณฑะ ซึ่งเป็นการข่มทำลายจิตใจมิให้กระด้างกระเดื่องต่อพม่า ความยาวของหัมยนต์หรือความกว้างของประตูเรือนถูกกำหนดโดยการวัดความยาวเท้า ของเจ้าของบ้าน เช่น ยาวเป็น ๓ หรือ ๔ เท่า